தமிழ் - தமிழ் அகரமுதலி
    ஊரவர் ; அயலார் .

தமிழ் லெக்சிகன் - Tamil Lexicon
  • ஊரவர். மறைபெற லூரார்க் கரிதன்றால் (குறள், 1180). 1. Inhabitants of a village or town;
  • அன்னியர். ஊரார் பிள்ளையை ஊட்டிவளர்த்தால் தன்பிள்ளை தானே வளரும். 2. Others, strangers, those who are not one's own people;

சென்னைப் பல்கலைக்கழகம் (DSAL)
  • n. < ஊர். 1. Inhabitants of avillage or town; ஊரவர். மறைபெற லூரார்க் கரிதன்றால் (குறள், 1180). 2. Others, strangers, thosewho are not one's own people; அன்னியர். ஊரார்பிள்ளையை ஊட்டிவளர்த்தால் தன்பிள்ளை தானே வளரும்.