- 5 v. intr. cf. குழறு-.[M. uḷaṟu.] 1. To roar, shout, vociferate;ஆரவாரித்தல். (பிங்.) 2. To clamour withoutsense, utter unmeaning vociferations, speakincoherently as through fear, talk blatantly;கண்டபடி பிதற்றுதல். பந்த மயக்கிருக்கப் பற்றொழிந்தேனென்றுளறும் (தாயு. பராபர. 336).
|
