- 5 v. intr. Onom.உறும். [M. uṛumbu.] 1. To growl, as a wildbeast; to grunt, as a pig; to rumble, as thunder;to sound, as the uṟumi drum; உறுமென்று ஒலித் தல். 2. To murmur angrily; முறுமுறுத்தல். இல் லத்துறுமி நெடிது மிராஅர் (ஆசாரக். 81). 3. To rise; to be stirred up; எழும்புதல். (திவா.)
|
