தமிழ் - தமிழ் அகரமுதலி
    ஆலவட்டம் ; ஏறு ; பசு ; கோழி ; மருங்கு , இடை ; நெருப்பு ; பொன் ; தலை ; கட்டித்தூக்கி எடுக்கும் கயிறு .

தமிழ் லெக்சிகன் - Tamil Lexicon
  • உக்கிரம். உக்கதவர் தித்ததவர் (மேருமந். 1097). Severity;
  • பசு. 1. Cow;
  • கோழி. 2. Fowl;
  • இடை. உக்கஞ்சேர்த்திய தொருகை (திருமுரு. 108). Waist;
  • பேராலவட்டம். உக்கமுந் தட்டொளியுந்தந்து (திவ். திருப்பா. 20). 1. Large circular fan;
  • சிற்றுலவட்டம். உழைச்சென் மகளி ருக்க மேற்றி (பெருங். 1, 34, 213). 2. Small ornamental fan;
  • பொன். (சங். அக.) 3. Gold;
  • கட்டித்தூக்கியெடுக்குங் கயிறு. Loc. Rope or cord attached to anything, as to a handle;
  • நெருப்பு. (சூடா.) Fire;
  • எருது (பிங்.) Bull. ox;
  • தலை. உக்கத்துமேலு நடுவுயர்ந்து (கலித். 94). Head;

பாப்ரிசிஸ் அகராதி - J.P. Fabricius Dictionary
  • s. the middle of the body, the waist, இடை; 2. bull or cow, மாடு; 3. heat, வெப்பம்; 4. fowl, கோழி; 5. ball, பந்து; 6. a large kind of circular fan to grace processions, ஆலவட்டம்; 7. gold, பொன்; 8. (Tel.) rope for carrying anything in the hand, தூக்குக் கயிறு.

வின்சுலோ
  • [ukkm] ''s.'' The waist, the middle of the body, மருங்கு. 2. A bull, a bullock, an ox, எருது. 3. A cow, பசு. 4. A large kind of circular fan to grace processions, ஆல வட்டம். 5. Fire, heat, நெருப்பு. 6. A fowl, கோழி. 7. A ball, பந்து. ''(p.)''
  • [ukkm] ''s.'' (''Tel.'' உ்மு.) A rope by which any thing is suspended or car ried in the hand, தூக்குக்கயிறு.

சென்னைப் பல்கலைக்கழகம் (DSAL)
  • n. prob. உ. [M. ukkam.]Waist; இடை. உக்கஞ்சேர்த்திய தொருகை (திருமுரு.108).
  • n. < உகு-. 1. Largecircular fan; பேராலவட்டம். உக்கமுந் தட்டொளியுந்தந்து (திவ். திருப்பா. 20). 2. Small ornamentalfan; சிற்றாலவட்டம். உழைச்சென் மகளி ருக்க மேற்றி(பெருங். 1, 34, 213). 3. Gold; பொன். (சங். அக.)
  • n. < T. uggamu. [K. ugga,Tu. uggi.] Rope or cord attached to anything,as to a handle; கட்டித்தூக்கியெடுக்குங் கயிறு. Loc.
  • n. prob. ugra. [T. ukka.]Fire; நெருப்பு. (சூடா.)
  • n. < ukṣan. Bull. ox;எருது. (பிங்.)
  • n. prob. ucca. Head;தலை. உக்கத்துமேலு நடுவுயர்ந்து (கலித். 94).
  • n. < ugra. Severity;உக்கிரம். உக்கதவர் தித்ததவர் (மேருமந். 1097).
  • n. < ukṣan. (அக. நி.) 1.Cow; பசு. 2. Fowl; கோழி.