- n. < அலவலை.Babbling, talking excessively; வெகுவாகப் பேசுகை. சிசுபாலன் றன்னை யலவலைமை தவிர்த்தவழகன்(திவ். பெரியாழ். 4, 3, 5).
- n. < அலவலை.Rash action; ஆராயாது செய்கை. அலவலைமைதவிர்த்த அழகன் (திவ். பெரியதி. 4, 3, 5).
- n. < அலவலை.Rash action; ஆராயாது செய்கை. அலவலைமைதவிர்த்த அழகன் (திவ். பெரியதி. 4, 3, 5).
|