- ஒப்பனை. (பிங்.) 1. Embellishment, decoration;
- பரத்தல். சுணங்கணி யாகம் (கலித். 4). To spread;
- அலங்காரமாதல். ஐயிரு திசையினு மணிந்து செல்வன (கந்தபு. தெய்வ.65) v.tr. அலங்கரித்தல். இக் கோநக ரணிக (கம்பரா மந்தரை. 25). பூணுதல். வர்ணித்தல். அனையதை அணியமாட்டாது (பிரபுலிங் கைலாச. 8). பொருந்துதல். (பதிற்றுப். 81,20) சூழ்தல். (சிருபாண்.262) 2. To be an ornament; 1. To adorn; 2. To wear, as jewels 3. To describe in embellished language; 4. To join with; 5. To put in array, as an army; 6. To surround;
- அழகாதல். பாறையணிந்து (மதுரைக். 278). 1. To be beautiful;
|