- n. < அடை-. 1. Anvil;பட்டடை. சுட்ட வல்லிரும் படைகலைச் சுடுகலா தன்போல் (கம்பரா. பாச. 33). 2. Stone base; ஆதாரச்சிலை. ஆமையாய் மேருத் தாங்கி யடைகலாய்க் கிடந்தபோது (சி. சி. பர. பாஞ்சரா. மறு. 11).
- n. < அடை- +. Stoneplaced at the entrance of a sluice to preventwater from flowing; மதகடைக்குங் கல். (W.)
|