- n. < aṅkita. 1. Sign;அடையாளம். அங்கிதம் பிறவுமே லறைய நின்றவே (கந்தபு. இந்திரபுரி. 37). 2. Scar; தழும்பு. இவன்செருவிற் கொண்ட வங்கிதத்து (இரகு. யாகப். 103).
- n. < aṅkita. Thename given, in a poem, to a person who is thehero; பாட்டுடைத்தலைவனை அப்பாட்டினுட் குறிக்கும்பெயர். ஓர் அங்கிதம் வைத்துப் பாடுகிறது. (R.)
|