- வழுவுதல். புண்ணிய முட்டாள் (மணி. 16, 49). 6. To fail, stray away;
- எதிர்ப்படுத்தல். வரையா நாளிடை வந்தோன் முட்டினும் (தொல். பொ. 112). (சூடா.) 4. To meet;
- எதிர்த்தல். 3. To assault, attack;
- பிடித்தல். குழலாள் . . . கையினைக் கையாலவன் முட்டிடலும் (உத்தாரா. திக்குவி. 16). 5. To grip, grasp;
- தேடுதல். கொணருது நளினத்தாளை . . . உலகினை முற்று முட்டி (கம்பரா. சம்பாதி. 7). --intr. 6. To seek;
- தடுத்தல். 2. To oppose, hinder;
- மோதுதல். துள்ளித்தூண் முட்டுமாங்கீழ் (நாலடி, 64). 1. To dash against, butt; to hit against;
- முடிதல். முட்டடி யின்றிக் குறைவு சீர்த்தாகியும் (தொல். பொ. 435). 3. To end;
- தடைப்படுதல். வெண்ணெல் லினரிசி முட்டாது . . . பெறுகுவீர் (மலைபடு. 564). இத்தன்மமுட்டில் (S. I. I. iii, 95). 4. To be hindered, prevented;
- பொருதல். குலப்பகைஞன் முட்டினான் (கம்பரா. நட்புக். 50). 5. To fight, attack;
- நிறைதல். தோயமுட்டிய தோடவிழ் மலர்த்தடம் (காஞ்சிப்பு. கழுவாய். 79). 2.To be full;
- குன்றுதல். முட்டா விண்பத்து முடிவுல கெய்தினர் (சிலப். 15, 197). 1. To be deficient;
|
