- உய்தல். உறைத லிந்தத் தரணியெல்லாங்கண்டு பிழைத்திடத்தான் (சிவரக. சிவதன்மா. 30). 5. To be emancipated from sins and births; to obtain salvation;
- ஆபத்தினின்று தப்புதல். பிழைத்தொரீஇக்கூற்றங் குதித்துய்ந்தார் (நாலடி, 6). 6. To escape, as from an evil or a danger;
- உயிர்வாழ்தல். நின்பின்னே தொடர்ந்தேன் பிழையேன் (பிரபோத. 30, 19). 7. To live;
- சீவனம் பண்ணுதல். --tr. 8. To get on in life, subsist;
- இலக்குத்தவறுதல். யானைபிழைத்த வேல் (குறள், 772). 2. To miss, as an arrow;
- தவறிப்போதல். பிழைத்த பிடியைக் காணாது (தேவா. 1026, 4). 4. To be missing, as a child; to be lost, as an article;
- மரித்தல். பிழையுயி ரோம்புமின் (சிலப். 30, 195). 3. To die;
- பலியாதுபோதல். பிழையா விளையு ணாடாயிற்று (சிலப். உரைபெறு. 3). 2. To fail;
- குற்றஞ்செய்தல். அன்பிழைத்த மனத்தரசர்க்குநீ யென்பிழைத்தனை (கம்பரா. நகர்நீ. 13). 1. To do wrong;
- நீங்குதல். பெண்கள்பால் வைத்த நேயம் பிழைப்பரோ (கம்பரா. நாட்.10). 1. To stop, cease;
|