- நடுங்குதல். உள்ளுநர் பனிக்கும் பாழாயினவே (பதிற்றுப். 13, 19). 5. [M. panikka.] To tremble; to be agitated; to quake;
- குளிரால் நடுங்குதல். மயில் பனிக்கு மென்றருளிப் படாஅமீத்த (புறநா. 145). 6. To shiver with cold;
- அஞ்சுதல். 7. To be in fear;
- வருந்துதல். (W.) 8. To suffer; to be in pain;
- ததும்புதல். பனித்துப் பனிவாருங் கண்ணவர் (பரிபா. 6, 85).-tr. 9. To spring forth, as tears; to swell;
- நடுங்கச் செய்தல். தெவ்வர் சுட்டினும் பனிக்குஞ் சுரம் (மலை படு. 398). 1. To cause to tremble;
- வருத்துதல். 2. To cause to suffer;
- அடித்தல். தொண்டகங்கோறலை பனிப்ப (கல்லா. 13). 3. To beat, as drum;
- பனிகொள்ளுதல். முழுமெயும் பனித்து (சிலப். 4, 6). 1. To be bedewed;
- துளித்தல். உவகைநீர் பனிக்கு முன்னே (பாரத. சம்பவ. 79). 2. To flow out; to be shed, poured up;
- விடாமழை பெய்தல். (பிங்.) 3. To rain incessantly, constantly;
- குளிர்தல். வையகம் பனிப்ப (நெடுநல். 1). 4. To become cool;
- விடாமழை. (பிங்.) Incessant rain;
|
