Dictionary Meaning of துயக்கு

துக்கம். துயக்கறுந் தெனையாண்டு கொண்டு (திருவாச. 30, 7). 3. Sorrow;
பந்தம். துயக்கறாத மயக்கிவை (தேவா. 260, 10). 1. Bondage, tie;
ஆசை. தொண்டையங் கனிவாய்ச் சீதை துயக்கினா லென்னைச்சுட்டாய் (கம்பரா. பொழிலிறுத். 40). 2. Desire;
மனமயக்கம். துயக்கற வுணர்ந்து (மணி. 27, 19). 2. Misconception, confusion;
சோர்வு. துயக்கிலன் சுகேது (கம்பரா. தாடகை. 26). 1. Fatigue, loss of strength or courage;
மனத்திரிவு. இவையவன் துயக்கே (திவ். திருவாய். 1, 3, 9). 4. Distraction;

தளர்ச்சி.

[tuykku] கிறேன், துயங்கினேன், வேன், து யங்க, ''v. a.'' To slacken, relax, தளர்த்த.

n. < துயங்கு-. 1. Fatigue,loss of strength or courage; சோர்வு. துயக்கிலன்சுகேது (கம்பரா. தாடகை. 26). 2. Misconception,confusion; மனமயக்கம். துயக்கற வுணர்ந்து (மணி.27, 19). 3. Sorrow; துக்கம். துயக்கறுத் தெனையாண்டுகொண்டு (திருவாச. 30, 7). 4. Distraction; மனத்திரிவு. இவையவன் துயக்கே (திவ். திருவாய். 1, 3,9).
n. < துயக்கு-. 1.Bondage, tie; பந்தம். துயக்கறாத மயக்கிவை(தேவா. 260, 10). 2. Desire; ஆசை. தொண்டையங்களிவாய்ச் சீதை துயக்கினா லென்னைச்சுட்டாய் (கம்பரா. பொழிலிறுத். 40).