- n. cf. U. tar. [K. tarasu, M.tarišu.] Land lying waste or fallow; சாகுபடிசெய்யப்படாத நிலம். தரிசுகிடந்த தரையை (ஈடு, 2,7, 4).
- n. cf. சரிசு. Pebbles, piecesof metal put into anklets for tinkling; உள்ளிடுபரல். திருச்சிலம்புகளுக்குத் தரிசாகத் திருவடியிலேசாத்தியருளி (கோயிற்பு. பதஞ்சலி. 36, உரை). (J.)
|