- செயலற்றுப்போதல். காணா வுயிர்க்குங் கையற் றேங்கி (மணி. 3, 89). 1. To be laid prostrate, overcome, as with pity;
- ஒழுக்கம் நீங்குதல். 6. To become immoral;
- இறத்தல். காதி மலைந்தே கையற்றார் (பாரத. பதினாறாம். 2). 5. To die;
- மீட்சியரிதாதல். கையறு துன்பங் காட்டினுங் காட்டும் (சிலப். 10, 71, உரை). 4. To be irremediable, overwhelming;
- அளவு கடத்தல். காப்பின் கடுமை கையற வரினும் (தொல். பொ. 114). 3. To exceed limits;
- மனமழிதல். கையற் றின்ன லெய்தலும் (ஞானா. 31, 22). 2. To be laid prostrate, overcome, as with pity;
|