Dictionary Meaning of கதறு

III. v. i. cry aloud from pain, fear or sorrow, scream, அழு; 2. bellow as a cow or deer, கத்து. மான் கதறுகிறது, the deer bellows. கதறி அழ, to weep aloud. கதறுதல், கதறல், v. ns.

[ktṟu] கிறேன், கதறினேன், வேன், க தற, ''v. n.'' To cry aloud from pain or grief, to shriek, to scream--as a child, அழ. 2. To bellow--as a cow for its young, to cry-as a deer or as a calf, கத்த. கன்றைநினைத்துப்பசுக்கதறிக்கொண்டோடிற்று. The cow ran bellowing after her calf. பிள்ளைவருத்தத்தினாற்கதறுகிறான். The child is crying very loud from excessive pain.